dinsdag 16 oktober 2012

Boot naar de winterstalling

Afgelopen weekend hebben we de boot weer naar de winterstalling gevaren. Vrijdagochtend rond half 10 hebben we de trossen losgegooid en hebben de jachthaven weer voor een half jaartje achter ons gelaten. Dit keer had ik extra bemanning (of moet ik zeggen bevrouwing) aan boord, twee van Monique haar zussen wilde graag meevaren, Ingrid en Odette. Het was een gezellige tocht. Op het Spui nog even de schrik van mijn leven, al sturende en zeilende even niet opgelet en zo gezellig aan de babbel met de meiden, opeens een dreun door het schip, gevolgd door een rode ton (boei) die aan bakboord van de romp af ketste en achter ons verdween. Gloeiende gloeiende, snel naar voren om de schade te bekijekn, die gelukkig beperkt bleef tot een rode streep van een centimeter of 15 lang. Verder gelukkig geen schade... pfffff. Had ik Ingrid nou maar laten sturen, dan had ik misschien zelf ook beter opgelet. Zij deed het overigens prima, zo achter het stuurwiel van de Miracle!  



Tot de spoorbrug bij Dordrecht hebben we het droog kunnen houden, met de wind deels achter ons en deels halve wind konden we op de motor en met de fok uitgerold de spoorbrug om 13.15 uur door.
Daarna door naar de brug bij Alblasserdam waar de regen begon en de rest van de dag niet meer leek op te houden. Wat een takkeweer... Eind van de middag lagen we voor de spoorbrug bij Gouda. Helaas waren de steigers voor de spoorbrug zo aangepast dat je niet meer van de boot af kon, geen kans dus meer om nog even de benen te strekken en Gouda in te gaan. Na een rustige nacht met in de verte nog wat onweer, hebben we zaterdagochtend de tocht naar de winterstalling vervolgd. Om ongeveer 9.15 uur zijn we gaan varen, door de hefbruggen van Waddinxveen, Boskoop en Alphen a.d. Rijn. Rond 11.00 uur lagen we bij de spoorbrug van Alphen, het leek er even op dat we daar flinke vertraging op zouden lopen daar een schipper van één van de wachtende vrachtschepen ons meldde dat hij al vanaf 7.30 voor de gestremde brug lag, wegens een technische storing. Nadat we wat rondgedraaid hadden en net op het punt stonden om ergens af te meren zag ik de lichten van de spoorbrug op groen gaan. Als een speer tussen de vrachtschepen door lagen we vooraan en konden we binnen enkele ogenblikken toch nog door de brug. Daarna door Alphen a.d. Rijn heen, vervolgens via Koudekerk, Zoeterwoude en Leiden na een paar uurtjes in de stromende regen te hebben gevaren uiteindelijk afgemeerd in Voorschoten. Daar is de boot maandagochtend de kant op gegaan. Het zal weer even wennen zijn, maar het is even niet anders, voorlopig niet meer varen, nu de komende tijd maar wer eens wat onderhoud gaan plegen... Dat moet zo hier en daar toch ook weer eens gebeuren!